Wczesnym rankiem, 1 grudnia 2022 roku, grupa 20 uczniów pod opieką Pani Beaty Gratzke i Pani Mirosławy Kądziołki udała się w podróż do Krakowa. Jej celem było uczestnictwo w zajęciach organizowanych na Wydziale Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego w ramach projektu HES – GEO. I choć Uniwersytet Jagielloński jest najstarszą uczelnią w Polsce, to wydział geografii mieści się w pięknym, nowym kampusie, na którym miejsce znalazły również nauki geologiczne i biologiczne. Organizatorzy wydarzenia zaproponowali nam bardzo intensywny dzień – na zajęciach spędziliśmy prawie 6 godzin. Najpierw zwiedziliśmy Centrum Edukacji Przyrodniczej, gdzie pod czujnym okiem naszej pani przewodnik zgłębialiśmy tajniki wnętrza Ziemi i jej przeszłości geologicznej. Następnie wysłuchaliśmy wykładu absolwentki naszego liceum, Pani dr Magdaleny Kubal – Czerwińskiej, dotyczącego marnotrawstwa żywności i jego wpływu na zasoby naturalne środowiska przyrodniczego. Czy wiecie o tym, że w Polsce marnuje się aż 9 mln ton żywności rocznie? Gdyby wpakować tą żywność w wagony kolejowe (a każdy z nich mieści ok. 41 ton), to można by ustawić z nich pociąg złożony z 220 tys. wagonów!!! Długość takiego pociągu odpowiadałaby długości granic Polski W trakcie wykładu każdy obliczył sobie również własny ślad wodny. Po takiej dawce informacji uczestniczyliśmy w dwóch zajęciach warsztatowych. W laboratorium gleb dowiedzieliśmy się jak pobiera się i preparuje próbki glebowe do obserwacji mikroskopowych i co można rozpoznać w takich próbkach. Sami też mogliśmy oglądać przygotowane już wcześniej preparaty pod mikroskopem. W laboratorium GIS (Geograficznych Systemów Informacyjnych) poznaliśmy historię zdjęć satelitarnych i dowiedzieliśmy się do czego są wykorzystywane. Próbowaliśmy też rozpoznawać znane obiekty geograficzne na zdjęciach satelitarnych. Zwieńczeniem zajęć była gra terenowa. Chodząc po kampusie i jego otoczeniu trzeba było szukać odpowiedzi na pytania związane z wydziałem geografii i jego historią. Czy było warto pojechać? Oczywiście, że tak! Ten dzień spędzony w murach Wydziału Geografii i Gospodarki Przestrzennej dostarczył nam ogromnej dawki wiedzy, pozwolił też zobaczyć jak wygląda studiowanie. Może w przyszłości ktoś z naszych uczniów zostanie studentem tego wydziału?

Zdjęcia z wyjazdu można zobaczyć w galerii

W bieżącym roku po raz siódmy spotkały się Młodzieżowe Kluby Historyczne Fundacji Zofii i Kazimierza Moczarskich. Przypominamy, że instytucja ta ma za zadanie wyłonić najlepszą młodzieżową książkę roku dla Miasta Stołecznego Warszawy. Kluby działają od września do grudnia każdego roku. Otrzymują 10 książek do przeczytania. Członkowie rozdzielają je między siebie i czytają. Efektem ma być recenzja książki oraz wybór tej  jednej, która zdaniem Klubu jest najlepsza. Potem wszystkie kluby z całej Polski spotykają się i dokonują ostatecznego wyboru najlepszej książki. Tym razem udało się wszystkim 12 klubom spotkać się, tak jak było to zawsze – w realu, a nie online.

Tegoroczny skład naszego Klubu tworzyło sześć dziewcząt: Hanna Elektorowicz, Emilia Urbanczyk i Laura Zaisz z klasy III a oraz Nikola Lachmann, Oliwia Binkowska i Julia Kinel z II a. Nasz Klub wybrał najlepszą książką roku publikację reporterki Gazety Wyborczej, pani Katarzyny Surmiak-Domańskiej pt. „Czystka”. Jest to rzecz o rzezi wołyńskiej opisana z perspektywy rodzinnego śledztwa, którego celem było wyjaśnienie przedwczesnej śmierci babci autorki, specyficznego sposobu wypowiadania się o przeszłości jej ojca oraz swego rodzaju zmowy milczenia wobec przeszłości, jakie panowały w jej rodzinie.

Okazało się, że „nasza” książka zdobyła w Warszawie nagrodę główną. Wygrała o włos w dramatycznym głosowaniu. Najpierw przeszła szczęśliwie eliminacje w głosowaniu Klubów (każdy Klub = 1 głos). Ale w ostatecznej rozgrywce padł remis: sześć do sześciu. Konkurentem „Czystki” była inna pozycja, również rozpatrywana przez nas w Zawadzkiem do nagrody, „Wielka gra majora Żychonia. As wywiadu kontra Rzesza” Andrzeja Brzezieckiego. O wygranej „Czystki zdecydowało indywidualne głosowanie członków Klubów, które nasz nominat wygrał stosunkiem 42 do 39 głosów.

W tym roku spotkanie Klubów trwało 3 dni. W pierwszym: przyjazd, obrady, Klubów, głosowanie i warsztaty integracyjne. W drugim: wizyta w Muzeum Żydów Polskich „Polin” oraz spotkania z autorami książek (w tym i „naszą”, Katarzyną Surmiak – Domańską). Trwało to wszystko do późnego wieczora, więc zostaliśmy jeszcze na trzeci dzień. W sobotę odwiedziliśmy wystawę dzieł Bernarda Belotta, zwanego Canalettem w Zamku Królewskim i wróciliśmy do domu.